۱۳۸۸ مرداد ۳۰, جمعه

ت َ ق ..ت َ ق ..تتق..

















ت َ ق ..ت َ ق ..

پرنده .. دانه ... پلکان آهنی

تََق ....تَ ق

تَق ..

می خورد باران به شیشه


تَق ..تَ ق ... ت َق

میرود نوک خودکار در جان میز

ت َ ق ..

ریز سنگ کوچک ... در روح شیشه ی خُرد

خواب سرباز ... نامه ی شبانه ی دلتنگی


تَق ..تَق ..

صدای پلکان آهنی ... عبور یک جفت پوتین

تَق .. تَق

قنداق تفنگ به پهلوی سرباز

برخیز ... برخیز ..


برخاستن از قیامت رنگِ چشمانی سیاه

تَ ق ..

ایستادن سرباز ..


سیلی بر صورت خسته ی تنهایی

سکوت شب .. تنهایی

سرباز ...

ت َق .. تَق .. تَق..

صدای گام های تنهایی ... اندیشه سرباز

ت َ ق ..

سکوتی بی انتهای شب .. گام های بی صدا


صبح ..آسمانِ مه آلود ..

ت َ ق ..ت َ ق ..

پرنده .. بی دانه ؟! ... پلکان آهنی


تَق .. تَق ..تَق .. تَق

صدای پلکان آهنی ... عبور چندین جفت پوتین

تَ ق ..

برخورد در به دیوار ... صدای شیشه های شکسته

ازد

حام سربازان ...

پوکه ی خالی بر زمین ..

جسمی خسته در خواب ...

رویایی شناور در باد ...


کجاست صدای سیلی ای ،که در خواب بود ؟!

تَق..تَق .. تَتق ...تتق ..

رگباری از گلوله ها به آسمان ... یادواره ی تنهایی


چشمان خیس سربازان

تَ ق ..ت َ ق

اشک آسمان ، خیس بارید

ناودان شُر شُر بارید

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر